درباره حضرت ابراهیم علیه السلام
حضرت آقا سید باقر حکیم فرمودند : خداوند به حضرت ابراهیم علیه السلام فرمود : این کعبه فقط یک نشانه است وگرنه من که جسم نیستم که خانه بخواهم . جای من در قلب و دل گرسنگان است . گرسنه ای را سیر کنی مرا یافته ای .
آقا بعد از این فرمایش ، نگاه تندی به من کرد و ادامه داد : یک نان را به تنهایی بخوری باخته ای . فردای قیامت درباره همه گرسنه ها از شما می پرسند و باید جواب بدهید .
حضرت آقا سید باقر حکیم فرمودند : حضرت ابراهیم علیه السلام از خداوند در مورد بالاترین مراتب بندگی سؤال کرد . خطاب رسید گرسنه ای را سیر کنی یا برهنه ای را بپوشانی . ابراهیم خلیل علیه السلام با دریافت این پاسخ ، در محضر حضرت حق قسم یاد کرد که چنین کند و الحق به عهد خود وفا کرد . او در طول 240 سال عمر شریف خود هرگز بدون مهمان سر سفره غذا ننشست .
از همان ساعت که قسم خورد بدون مهمان غذا نخورد ، سه روز گذشت ، گرسنه بود ، اما چون مهمان نداشت سر سفره ننشست . تا این که شتربانی گذر کرد . ابراهیم نبی او را به طعام دعوت کرد . سر سفره نشستند . مهمان بدون بسم الله گفتن غذا را شروع کرد . ابراهیم خلیل تا فهمید آن مرد آتش پرست است ، گفت من با مشرک غذا نمی خورم . مهمان ناراحت شد و گرسنه ، خانه جناب ابراهیم را ترک کرد . عصر هنگام ، حضرت جبرائیل علیه السلام نازل شد و گفت : ای ابراهیم ! خداوند بلند مرتبه می فرماید : هفتاد سال است ما آن شتربان را غذا می دهیم و از دینش نمی پرسیم ، آن وقت تو یک بار خواستی او را اطعام کنی چنین رفتار کردی ؟! حضرت ابراهیم دانست خداوند از او رنجیده و باید جبران شود . بلافاصله راه افتاد و پرسان پرسان پی شتربان را گرفت تا او را پیدا کرد از او عذرخواهی و مجدداً دعوت کرد تا برای جبران اتفاقی که ظهر افتاده بود به خانه اش بیاید . شتربان مهمان سفره ابراهیم پیغمبر شد و پس از آگاهی از ماجرا ، شرمنده لطف و رحمت پروردگار ، درحال ، خداپرست شد .
حضرت آقا سید باقر حکیم می فرمودند : آقا رسول الله صلوات الله علیه فرموده اند : من در سه سنت حسنه از جدّ اطهرم حضرت ابراهیم علیه السلام تقلید کرده ام : به پا کردن نعلین ، پوشیدن عبا و ختنه کردن
حضرت آقا سید باقر حکیم می فرمودند : دیده اید من هم در دعاهایم می گویم : السلام علی ابراهیم و آل ابراهیم . این یعنی پیغمبران بیایند وساطت کنند و کار ما مردم را دست بگیرند تا به سر و سامان برسد .
خواص و برکات قربانی
در مورد آثار و برکات سنت حسنه « قربانی کردن » همین بس که بگوییم : یکی از علل تأکید قرآن کریم بر « قربانی کردن گوسفند » به مناسبت های مختلف ، این است که خداوند در این حیوان برکت قرار داده است چنانکه می بینید :
1) سگ در سال هفت توله می‌زاید اما گوسفند یک یا دو برّه می زاید .
۲) سگ تقریباً در همه جای دنیا به دلایل مختلف غیر قابل کشتار است ، اما گوسفند تأمین کننده گوشت مصرفی انسان ها و دائم در معرض کشتار است .
با این اوصاف همچنان تعداد گوسفند ها در دنیا بسیار بیشتر از تعداد سگ هاست .
این قضیه با عقل و ریاضیات جور در نمی‌آید و این همان معنی « برکت » است که خداوند در این موجود قرار داده و مصرف کننده اش هم از آن بهره مند می‌شود .
آقا رسول الله صلوات الله علیه برای بسیاری از امور از جمله اتمام سفر حج ، ازدواج ، تولد فرزند و امثال این‌ها سفارش به قربانی کردن گوسفند کرده اند تا جایی که فرموده اند : « آن وقت که گرفتار سختی ها و بدبختی ها می‌شوید ، قربانی کنید . بعید نیست خداوند حتّی تقدیر شما را برگرداند تا نجات یافته و از رستگاران شوید . »
هنوز هستند کسانی که این فرمایش پیامبر را مجرب دانسته و به آن عمل می‌کنند .
یکی از مهم‌ترین ثمرات قربانی کردن این است که به واسطه تقسیم و تسهیم گوشت آن ، سایر مردم هم از آن بهره می برند و اگر از فقراء باشند ، لااقل هرازگاهی به واسطه این خیر ، سفره های شان رنگین می شود .
شاید اگر به این سفارش اسلام درست عمل می‌شد ، امروز مسلمان فقیر یا لااقل مسلمان گرسنه نداشتیم .
