کرامت صاحب غدیر
در شأن آقا امیرالمؤمنین علیه السلام
عادت احسان حضرت آقا سید باقر حکیم چنین بود که هر سال تعدادی سکه ده تومانی طلایی رنگ یا سکه صد تومانی طلایی رنگ را در کاغذهای جداگانه پیچیده و به آن ها دعا می خواندند . سپس آن ها را کناری گذاشته و روز عید غدیر به دوستان مرحمت و در حال می فرمودند : این را ببرید در خانه تان بگذارید ان شاءالله برای تان ری می کند . گاهی هم به جای سکه اسکناس نو ( بدون خدشه و مهر و یادگارنویسی ) به مهمانان اهداء می کردند .
حضرت آقا سید باقر حکیم می فرمودند : این که می گویند در واقعه غدیر ، پیامبر اکرم صلوات الله علیه دست حضرت علی علیه السلام را بالا برد و خطبه خواند صحیح نیست . واقع این بود که آقا رسول الله صلوات الله علیه شال کمر حضرت علی علیه السلام را گرفتند و ایشان را تمام قد روی دست خود بالا بردند . طوری که مردم نه فقط دست های مبارک آقا امیرالمؤمنین بلکه همه قامت نورانی ایشان را روی دست پیغمبر اکرم صلوات الله علیه مشاهده کردند . این جا بود که آقا رسول الله صلوات الله علیه خطبه شان که حدود سه ساعت و بیست دقیقه طول کشید را شروع کردند . در تمام این مدت جسم مبارک حضرت امیر علیه السلام از کمر روی دست نبی اکرم صلوات الله علیه بالا قرار گرفته بود . بعدها حضرت امیر علیه السلام فرمودند : در واقعه غدیر که بهترین روز عمرم بود آقا رسول الله صلوات الله علیه طوری مرا تمام قد روی دست گرفته بودند که نزدیک بود دست هایم آسمان را لمس کند و به عرش برسد .
حضرت آقا سید باقر حکیم می فرمودند : این حرف ها شوخی و دروغ نیست . این ها را کسی می گوید که ابوالائمه است و امثال جناب ابوذر غفاری و میثم تمار پای مکتب او بزرگ شده اند . این حرف ها را کسی می گوید که وقتی نام مبارکش نزد اهل سنّت برده می شود به احترام حضرتش نیم خیز شده و می گویند : « کَرَّمَ اللهُ وَجهَهُ » . یعنی خدا صورت حضرت علی علیه السلام را به ما هم کرامت کند .
